Inflacja pożera nasze pieniądze

O ryzyku rosnącej inflacji mówi się w mediach od jakiegoś czasu. Choć w maju ceny wzrosły o 2,3% rok do roku, to mimo wszystko, jak alarmowała choćby “Gazeta Wyborcza”, w sektorze żywności sytuacja była o wiele gorsza, ponieważ tu ceny wzrosły o aż 5%. Jednak wartości procentowe nie działają na wyobraźnię tak, jak sytuacja na półkach w sklepie na naszym osiedlu. Tutaj zaś wspomniane wskaźniki zaczęły być coraz bardziej zauważalne i to nawet w słynących z najniższych cen dyskontach. Jak wynika z raportu dlahandlu.pl, koszyk podstawowych produktów w wiodących sieciach sklepów podrożał w sposób istotny, a wszystko w ciągu ostatniego miesiąca.

W przypadku Lidla mowa o wzroście cen o aż 20 zł za “koszyk” produktów, a w Biedronce o 14 zł. W zestawieniu wzięto pod uwagę takie produkty pierwszej potrzeby jak jajka, śmietana, ziemniaki, cukier, chleb, masło, margaryna. W kwietniu w Lidlu za “koszyk” trzeba było zapłacić 253 zł, a w maju już 273 zł. W Biedronce analogicznie 252 i 266 zł. Co ciekawe, wzrosty cen z ostatniego miesiąca przekraczają poziom z ostatnich 12 miesięcy. Kiedy bowiem w Lidu w miesiąc wydajemy o 20 zł więcej, to w ujęciu rocznym jest to 14 zł.

Liderami już wieloletniego wzrostu cen są jajka, które w 2014 r. kosztowały średnio 3,3 zł, a dziś już prawie 4 zł. Za nimi idzie symboliczne dla inflacji masło, które w pięć lat zdrożało z 3,6 zł do 4,49 zł.

Opisane podwyżki pokazują, jak bardzo złudne są oficjalne statystyki inflacji. Ta według GUS w maju w stosunku do kwietnia wyniosła zaledwie 0,2%. W realiach polskich domów sytuacja jest zgoła odmienna. Warto mieć bowiem na uwadze, że w koszyku inflacyjnym GUS znajduje się dużo produktów niebędących towarami pierwszej potrzeby, a często o wyższej wartości niż żywność, przez co stabilność ich cen potrafi zaburzyć postrzeganie ogólnej sytuacji na rynku. Zjawiskiem zresztą od lat występującym w Polsce jest wyprzedzanie inflacji przez wzrost cen samej żywności, co najbardziej uderza w konsumentów, zwłaszcza tych najbiedniejszych, którzy największą część budżetu domowego przeznaczają na produkty spożywcze.

Rosnące ceny są w tym przypadku konsekwencją m.in. strat w rolnictwie, które dotknęła susza. Nie bez znaczenia są także same ceny paliw. W końcu i oparty na konsumpcji wzrost gospodarczy także jest czynnikiem sprzyjającym inflacji. Wysoki wzrost wynagrodzeń w Polsce przekracza obecnie tempo wzrostu wydajności pracy, co sprawia, że powstaje presja inflacyjna ze strony pracowników. Nie bez znaczenia na sytuację w przyszłości może mieć także podwyższenie płacy minimalnej, którego koszty zostaną przerzucone na konsumentów, o czym niedawno pisaliśmy.

Widać zatem wyraźnie, że jakkolwiek ogólne wskaźniki inflacji prawdopodobnie nie wyrwą się z przyjętych ram w najbliższych miesiącach, to mimo to znaczna część wzrostu wynagrodzeń Polaków może zostać pożarta przez wzrost cen podstawowych produktów. Jeśli sytuacja w rolnictwie latem ulegnie dalszemu pogorszeniu i w wyniku nieurodzaju ceny dalej będą rosły, to rząd PiS będzie musiał liczyć się z tym, że społeczeństwo może zacząć obarczać dobrą zmianę odpowiedzialnością za panującą na półkach drożyznę tuż przed samymi wyborami parlamentarnymi.

Szarańcza PiS ogołaca Polskę. Hołota.

xerofas

Eliza Michalik, dziennikarka Superstacji, postanowiła pożegnać się z kanałem po tym, jak jego zarząd zdecydował, że odtąd w stacji nie będzie miejsca na programy publicystyczne o tematyce politycznej. Michalik twierdzi, że bez tego nie wyobraża sobie dalszej pracy. Odchodzi.

Niepokojąca jest deklaracja zarządu Superstacji, w której ten powołując się na badania, stwierdza, że rezygnuje z formatów politycznych, ponieważ jego widzowie po politykę sięgać będą, ich zdaniem, gdzieś indziej.

Powiedzmy, że możemy przyjąć to wyjaśnienie za wystarczające. Czy nie jest jednak trochę tak, że ta sytuacja obrazuje początek być może niepokojącego trendu, mianowicie, wychodzenia telewizji komercyjnych z formatów politycznych w obawie budzenia ewentualnej, spodziewanej niechęci rządzących. Jest już bowiem niemal pewne, że PiS weźmie drugą kadencję i prawdopodobnie weźmie ją w cuglach, a Platformy, PSele, kulejąca lewica i rozentuzjazmowany Biedroń z Wiosną na doczepkę, ciągnąć się będą w ogonie, przez kolejne cztery lata dramatycznie usiłując być opozycją o skuteczności polskiego napastnika…

View original post 1 920 słów więcej

 

Dodaj komentarz